محسن گل پرور؛ علی فتحی
چکیده
ااین پژوهش با هدف تعیین رابطه مولفههای سرمایه روانشناختی (خودکارآمدی، امیدواری، تابآوری و خوشبینی) با رفتارهای مدنی سازمانی با توجه به نقش تعدیلکننده وظیفهشناسی اجرا شد. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنانیک سازمان دولتی در شهر اهواز 1393 تشکیل دادند که از میان آنها 279 نفر به شیوه سهلالوصول (دردسترس) انتخاب شدند. ابزارهای ...
بیشتر
ااین پژوهش با هدف تعیین رابطه مولفههای سرمایه روانشناختی (خودکارآمدی، امیدواری، تابآوری و خوشبینی) با رفتارهای مدنی سازمانی با توجه به نقش تعدیلکننده وظیفهشناسی اجرا شد. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنانیک سازمان دولتی در شهر اهواز 1393 تشکیل دادند که از میان آنها 279 نفر به شیوه سهلالوصول (دردسترس) انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه سرمایه روانشناختی (ناگیوئن و همکاران، 2012)، پرسشنامه رفتارهای مدنی سازمانی (لی و آلن، 2002) و پرسشنامه وظیفهشناسی (دنوی و اوزوالد، 2012) بود. دادهها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون سلسلهمراتبی تحلیل شد. یافتهها نشان داد که بین سرمایه روانشناختی با رفتارهای مدنی سازمانی (01/0>p) رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین بین سرمایه روانشناختی با وظیفهشناسی (01/0>p) و بین وظیفهشناسی با رفتارهای مدنی سازمانی رابطه مثبت و معنادار (01/0>p) بهدست آمد. نتایج تحلیل رگرسیون سلسلهمراتبی نشان داد که وظیفهشناسی قادر به تعدیل رابطه بین خودکارآمدی و امیدواری با رفتارهای مدنی سازمانی معطوف به افراد، و وظیفهشناسی قادر به تعدیل رابطه بین خودکارآمدی با رفتارهای مدنی سازمانی معطوف به سازمان است.